Bij het Carnaval op Tenerife spelen de optredens van cabaret- dans- en zanggroepen de de belangrijkste rol. Dagenlang zijn ze te zien bij diverse straatoptreden. Op Tenerife worden ze murgas, comparsas en rondallas.

------------------------------------------------
Het Canarische carnaval draait om kleur, plezier, kostuums, praalwagens, murgas, comparsas, spectaculaire optochten... En dat alles op het ritme van batucada en salsa. Het is een uniek carnaval, niet alleen omdat het de straten in een groot feest verandert, maar ook vanwege de veilige, gezellige en ontspannen sfeer en natuurlijk het klimaat. Dankzij de milde temperaturen op de Canarische Eilanden kan het evenement in de open lucht worden gehouden, zonder dat men zich zorgen hoeft te maken over de kou, ook al wordt het in februari en maart georganiseerd. Elk eiland beleeft carnaval op zijn eigen manier en ze hebben allemaal hun eigen bijzonderheden. Ze zijn allemaal speciaal.

Het carnaval van Santa Cruz de Tenerife wordt beschouwd als één van de beste ter wereld. Het is zelfs uitgeroepen tot "Feest van Internationaal Toeristisch Belang". Een groots festival dat Santa Cruz bijzonder maakt en de straten omtovert tot een authentiek spektakel vol vreugde, ritme en dansen. En overdag of 's nachts, het is nog beter als men een kostuum draagt en zich schminkt.

Het gala van de carnavalskoningin is door de spectaculaire kostuums waarin de kandidaten paraderen één van de evenementen waarnaar het meest reikhalzend wordt uitgekeken. Puur fantasie en creativiteit, en duizenden veren en lovertjes op jurken die meer dan drie meter hoog kunnen zijn en tot 400 kilo wegen.

Twee belangrijke dagen voor de carnavalsgangers zijn de dag van de coso, de apotheose van het carnaval, een optocht van praalwagens en groepen die op het aanstekelijke ritme van de comparsas verloopt en de traditionele begrafenis van de sardine, die op Aswoensdag plaatsvindt Een oneerbiedig en lichtvoetig, maar zeer grappig spektakel waarin de weduwen huilen omdat het einde van het feest nabij is, hoewel er overdag nog carnaval is en het piñata-weekend waarmee de festiviteiten worden afgesloten.

Opeeningstocht
De kostuums van de koningin, haar hofdames en de carnavalsgroepen zijn nog indrukwekkender als je ze in het echt door de straten van Santa Cruz ziet defileren. Het aanwezige publiek geniet van de magische nabijheid van de spectaculaire openingsoptocht van het carnaval.

De hoofdstraten van de stad worden gedurende enkele uren afgesloten voor het verkeer om plaats te maken voor een authentiek defilé van kleur en vrolijkheid. De optocht is een verzameling van het beste van carnaval, dat wat al is geweest en dat wat nog gaat komen. De murgas, comparsas, rondallas, muziekgroepen en prijswinnaars van de individuele- en groepsprijzen voor de beste kostuums nemen er allemaal aan deel. Dit alles wordt begeleid door verklede carnavalsvierders met de meest uiteenlopende kostuums, van snel geïmproviseerde tot met zorg afgewerkte, klaar voor alle feestelijke nachten die nog voor hen liggen.

Het is een spektakel waarvoor de hele familie samenkomt. Volgens de traditie mogen schoolgaande kinderen die ochtend al verkleed naar school gaan. In de stad stoppen de scholen zelfs eerder met de lessen. zodat alle kinderen volop kunnen genieten van het feest. Dit vormt het bewijs van de transformatie die de stad gedurende de twee hierop volgende weken ondergaat en die aanstekelijk werkt op de inwoners van Santa Cruz, Tenerife en bezoekers uit de hele wereld.

Coso
Op de dinsdag van carnaval, wanneer lichamen pijnlijk aanvoelen door het dansen en gezichten nog vol glitters zitten van de nacht ervoor, steekt de stad zich alweer in de kleurige kleren om de coso apoteosis (het afsluitend defilé) door haar straten te zien trekken.
Net zoals bij de openingsoptocht gaat het hier om een gebeurtenis die met de hele familie wordt gevierd, hetzij live op straat of op televisie. El coso vormt het einde van het carnaval, maar alle inwoners van Santa Cruz weten dat het feest eigenlijk nog maar net is begonnen.
Dankzij dit evenement blijven de beelden, kleuren en bewegingen op het netvlies van carnavalsvierders en toeschouwers gegrift tot het begin van het carnaval van het jaar daarop.

Begrafenis van de Sardine

Een van de meest pittoreske en diepgewortelde feestelijkheden van carnaval is de afscheidsceremonie, die de carnavalsvierders voor Don Carnal houden in de vorm van de begrafenis van de Sardine - of de chicharro (makreel), een vis die zo emblematisch is voor de inwoners van Santa Cruz dat ze zichzelf “chicharreros” noemen.

Tijdens deze ceremonie betuigen duizenden weduwen en klaagvrouwen, vergezeld van respectabele leden van de kerk, spoken en allerlei andere verschijningen, hun laatste eer aan het kadaver van het feest. Ze doen dit in de vorm van een vreemdsoortige begrafenisstoet, waar het groteske gedrag de toon zet.

De weduwen, die ontroostbaar huilend en flauwvallend door de straten van Santa Cruz trekken, zijn, zonder twijfel, een van de grappigste taferelen van dit feest en sluiten hiermee aan op de onderliggende essentie van carnaval: overschrijden van grenzen, satire en tomeloos plezier.

 

Carnavalsgroepen van Tenerife
De zogenaamde 'murgas’ behoren tot de populairste carnavalsgroepen van Tenerife. Murgas zijn satirische groepen, die bestaan uit 40 deelnemers die kritische liedjes zingen, begeleid door "pito's"(een soort fluitinstrumenten) en percussie. De murgas van het carnaval van Tenerife zijn ontstaan toen de kanonneerboot Laya, in het begin van de twintigste eeuw, in de hoofdstedelijke haven lag. De bemanning, afkomstig uit Cádiz, vormde de eerste murga die optrad op Tenerife.

´Comparsas´ zijn groepen muzikanten, zangers en dansers die in eerste instantie de sambascholen van het carnaval van Rio de Janeiro probeerden te evenaren. De eerste comparsa van Tenerife was die van Los Rumberos, in de jaren zeventig opgericht door Manuel Monzón. Vandaag de dag vormen de talloze comparsas van het carnaval van Tenerife allemaal met hun eigen stijl, een belangrijk onderdeel van het feest.

De Rondallas vormen een uniek en exclusief genre voor het carnaval van Santa Cruz de Tenerife. Rondallas zijn lyrische zanggroepen begeleid door snaarinstrumenten, passend verkleed gaan en klassieke composities ten gehore brengen van verschillende, prestigieuze componisten. In geen enkel ander carnaval in de wereld speelt de zogenaamde kunstmuziek zo'n leidende rol, zoals hier bij deze groepen, met hun duizenden fans en die deelnemen aan spannende wedstrijden.

 

Carnaval op straat

De indrukwekkende carnavalskostuums en uitvoeringen van de carnavalsgroepen, die tijdens de wedstrijden al de show stelen, komen pas echt tot hun recht, wanneer ze de straten opgaan van Santa Cruz de Tenerife. Het stadscentrum is bij uitstek de plek voor het straatcarnaval: de vierhoek gevormd door de Plaza de España, de straten San José, Villalba Hervás en de Plaza del Príncipe is de plek waar het echte feest plaatsvindt.

Op de drukste nachten, de zaterdag en maandag van carnaval en de vrijdag en zaterdag van de 'piñata', wanneer er een maximale toestroom van carnavalsvierders is, komen er hier mogelijk 200.000 personen samen. Op deze dagen zorgt de livemuziek van de orkesten op de podia, die speciaal voor het feest worden gebouwd, voor het vermaak van duizenden mensen.

Decennialang zijn internationale sterren van het formaat van Óscar D’León, Willy Colón, David Bisbal, Many Manuel, Carlos Baute of Quinito Méndez te gast op het carnaval. Maar er is een concert dat alle inwoners van Santa Cruz zich zullen blijven herinneren: het in 1987 gehouden concert van Celia Cruz en de Billo’s Caracas Boys op de Plaza de España. Het lukte deze sterren van de salsa om meer dan 200.000 personen samen te brengen, een historisch getal wat betreft danceparty's in open lucht, dat werd opgenomen in het Guiness Book of Records.

Behalve liveoptredens bieden ook muziektenten en versierde auto’s een grote verscheidenheid aan muziek, zodat er voor iedereen wat wils is. Zo vind je rond de Avenida de Anaga het merendeel van de muziektenten die door studenten zijn opgezet en in de Calle San José staan versierde auto’s –zelfs de auto’s verkleden zich voor dit feest–. In alle omliggende straatjes vind je legendarische trefpunten, zoals El Corinto of El Águila. En de restaurants en levensmiddelenwinkels in de buurt zorgen er ondertussen voor dat het energieniveau van de carnavalsvierders gedurende de hele nacht op peil blijft.

Dit alles maakt het mogelijk dat een groot gedeelte van de bevolking van Tenerife op deze dagen hier samenkomt om feest te vieren, samen met carnavalsvierders afkomstig van de andere eilanden, de rest van het land en de wereld, zodat er zich in deze zone een mensenaantal bevindt dat gelijk staat aan het inwonertal van de hele stad.

Tevens is een van de belangrijkste kenmerken van dit carnaval juist de veiligheid, ondanks de grote mensenmassa. Plezier en ongeremdheid zijn de kenmerken van dit feest, waarbij de voornaamste taak van de veiligheidseenheden en hulpverleners bestaat uit het assisteren van personen die een glaasje te veel op hebben.

https://www.webtenerife.nl/wat-doen/carnaval/andere-gemeenten/

 

Carnavalspersonages

Tijdens alle evenementen kom je de vaste carnavalspersonages tegen van Santa Cruz de Tenerife, die ontstonden uit de vindingrijkheid van traditionele verkleedfeesten. De bevolking van Santa Cruz heeft deze personages, die men al decennialang graag ziet op alle evenementen, hoog in het vaandel staan en beschouwt ze als iets hun bezit.

Het zijn personages zoals de innemende Charlot en zijn echtgenote, Fidel Castro, Harpo, de stomme broer van de Marx Brothers, Doña Croqueta en don Ciruelo, Miss Peggy, het melkmeisje, Cantinflas of het fantastische tweetal: Michael Jackson en het Jongetje uit Santa Cruz. Met hun kleurige kostuums en levendige vertolking drukken zij hun liefde uit voor het authentieke carnaval van Santa Cruz.

Er zijn echter ook personages die een korter leven beschoren zijn, maar die wel van mond tot mond gaan, omdat ze het publiek weten te verassen door voor iedereen herkenbare gevoelens en clichés van de actuele maatschappij uit te drukken. Het zijn kostuums die het ene jaar een daverend succes zijn, maar die het jaar daarop plaats maken voor andere, die aansluiten op de actualiteit van het carnaval van dat jaar. Dit zijn zonder twijfel de kostuums waarover de carnavalsvierders onderling het meest spreken en die de meeste indruk hebben gemaakt dat jaar: het zijn de anonieme koningen van het straatcarnaval.

Geschiedenis van het carnaval

Veel geleerden hebben zonder succes geprobeerd om de exacte oorsprong van het woord 'carnaval' te ontdekken Sommigen beweren dat het afkomstig is van 'carnelevarium', een Latijns woord dat het religieuze verbod op het eten van vlees tijdens de vastenttijd definieert, terwijl anderen zeggen dat het verband houdt met de carrus navalis (schip op wielen) die door de priester van de god Bacchus werd bestuurd tijdens de Romeinse bacchanalen.

De onderzoekers zijn het er wel over eens dat dit feest verband houdt met een heidense viering die vóór het Christendom plaatsvond en waarvan de rituelen en gewoontes later door christenen zouden worden overgenomen. Los van de etymologie beweren deskundigen dat het over vieringen ging waarbij geen rekening werd gehouden met de vooropgestelde regels en sociale normen, zodat het een expressie van vrijheid, vreugde en losbandigheid werd.

Tijdens de middeleeuwen overleefde het carnaval de religieuze en monarchale pogingen om de viering tegen te gaan, waarna het tot op de dag van vandaag is blijven bestaan. Het werd in de 16e eeuw geïntroduceerd op Tenerife door de Spanjaarden en Portugezen die op weg waren naar het nieuwe continent en de Amerikaanse kolonies.

Volgens reizigers en kroniekschrijvers uit die tijd was carnaval in de 18e eeuw een feest voor zowel de hogere klassen, met bals en banketten, als voor het volk dat het feest op ietwat luidruchtiger wijze vierde. Carnaval werd gevierd ondanks het religieuze en burgerlijke verbod op het houden van dansfeesten en het dragen van maskers op de openbare weg.

In de 19e eeuw zijn er naast de traditionele dansen nieuwe soorten feestelijke evenementen (optochten, artistieke voorstellingen en wedstrijden) ontstaan. Dit was ook de tijd dat de gewoonte van de 'tapaderas', vrouwen uit de hogere klasse die zich op straat met het gewone volk mengden omdat ze door hun maskers niet werden herkend, in zwang raakte. Historici gaan ervan uit dat deze traditie de voorganger is van de 'lakenmaskarade' en de 'abanador' (waaier), die populair werden aan het begin van de volgende eeuw.

Gedurende de eerste decennia van de 20e eeuw groeide het aantal toeristen dat zich door het carnaval op Tenerife aangetrokken voelde. De welvaart van de jaren '20 kwam deze viering ten goede, zodat in 1925 het eerste carnavalprogramma werd opgesteld door de gemeenteraad van Santa Cruz de Tenerife.

In die tijd verschenen er carnavalsgroepen die verder gingen dan het dragen van de traditionele maskers: rondallas, comparsas, estudiantinas en murgas. De kostuums en maskers kregen een verfijnder ontwerp en de kwaliteit ervan werd verbeterd, waarop de eerste wedstrijden werden georganiseerd.

De Spaanse Burgeroorlog en de daaruit voortvloeiende dictatuur remden de viering van deze feesten af, die in die tijd al sterk geworteld waren in de samenleving van Tenerife. Ondanks de onderdrukking werden er clandestiene vieringen gehouden bij mensen thuis.

In 1961 werd de viering van het carnaval opnieuw officieel geaccepteerd onder de eufemistische naam 'Winterfestiviteiten', die in 1967 zelfs tot Feest van Internationaal Toeristisch Belang werden uitgeroepen. Na de terugkeer van de democratie kreeg het carnaval zijn naam weer terug. Uiteindelijk werd het in Santa Cruz geleidelijk aan het volksfeest bij uitstek totdat het in 1980 tot Feest van Internationaal Toeristisch Belang werd uitgeroepen.

Sindsdien heeft carnaval niks meer te maken met religie. Dankzij de pracht en praal, het niveau van de wedstrijden, de optochten en concerten en de authenticiteit van de viering op straat, is het nu het één na populairste carnavalsfeest op internationaal niveau dat alleen Rio de Janeiro in Brazilië voor zich moet dulden.