Geacht bestuur,
Voor dit bericht aan u heb ik even de tijd genomen en het poogt aan te geven hoe serieus ik omga met met het heden, verleden en de toekomst van de vereniging. In dit bericht schrijf ik over onderwerpen binnen de vereniging die mij aangaan en die ik aan het bestuur ter overweging wil meegeven in verband met de toekomst van de vereniging. Daarbij is het belangrijk om te vermelden dat ik hiervoor nooit mondeling de gelegenheid voor het benoemen van die onderwerpen heb gekregen. Zulks heb ik wel voorgesteld en had mijn voorkeur. Tot twee keer toe is mij daarbij geweigerd om over het verleden te praten of zo u wilt voorgesteld om er van af te zien. De enige mogelijkheid die mij rest is, onder meer, het verleden en daarmee de oorzaken van de huidige situatie op schrift te stellen en een beperkt inzicht in de toekomst te geven.
U kunt het onderstaand lezen.
Terwijl ik in een vorig bericht even in de geschiedenis terug ging is de sfeer beschreven als zwanger van de beloftes en mooie vergezichten. Het ging destijds in de eerste bestuurvergadering geruime tijd over de website en de betekenis daarvan voor ledenwerving, advertenties en dat, onder meer, aansprekend moesten zijn voor nieuwe leden en jongeren. We spraken over de barbeques van Jong oranje en het unieke concept van Tiludio als lichtende voorbeelden. Zo zouden de gangbare Hollandclub evenementen met een frisse saus overgoten kunnen worden en met sterk enthousiasmerende teksten en hedendaagse communicatiemiddelen begeerlijk kunnen worden voor leden én toekomstige leden. Nieuwe formules voor evenementen gloorden aan de horizon.
Teksten en onderwerpen op de website zouden vrij zijn voor iedereen zolang het gebruikelijke riedeltje maar nageleefd zou worden: er mochten geen artikelen op de website of in de nieuwsbrief konden komen die politiek van aard zijn, haatdragend, rascistisch, sexistisch zijn, in strijd zijn met de maatschappelijke en wetenschappelijk aanvaarde context of in strijd zijn met de gangbare fatsoensnormen. Heel gebruikelijk en niets moeilijks aan dus.
In de zwangere lucht waren mooie beloften en visioenen te beluisteren over aanmeldingen voor evenementen via de website met online kassa functies, een geautomatiseerde ledenadministratie met een apart deel voor de vele geïnteresseerden die ongetwijfeld zouden komen. Gedachten over een systeem om elkaar voor het meerijden te vinden rolden al over de tafel.
In de eerste bestuursbijeenkomst ging er ook over dat het bestuur volop mee zou gaan werken aan de inhoud die de website moest vullen. Foto´s en beschrijvingen waren voor de bestuursleden geen probleem, Het zou er allemaal aankomen en alle bestuursleden zouden de website via facebook e.d. promoten.
Meer speciaal van belang was de verdeling binnen bet bestuur:
Peter zou voorwoorden leveren,
Nico zou de “lopende zaken” verwoorden,
Nita zou “De Pen” voor haar rekening nemen en Ed zou het nieuws over het eiland in de gaten houden.
Al na een paar weken bleek dat het anders zou worden. Bestuursleden plaatsten dagelijks foto´s, video´s, berichten en zelfs gedichten op whatsapp, facebook en soortgelijk pagina´s maar foto´s en teksten voor de website kwamen er in tegenstelling tot het afgesprokene niet.
Slechts het speciaal bovengenoemde kwam gedeeltelijk tot stand en uiteindelijk allemaal slechts tijdelijk. Als laatste is “De Pen” zonder enig overleg stilletjes geëindigd.
Het heeft een situatie achtergelaten dat ik het allemaal alleen moest doen en dat heb ik ook gedaan. De website heb ik vrijwel alleen gevuld. Een uitzondering moet ik maken voor Yolande, Nita, Ellen, Tino en de leden (en niet-leden) die iets bij “ervaringen” en voor “De Pen” geschreven hebben. Het secretariaat schreef, anders dan de bedoeling was, de voorwoorden.
In de loop van de 22 maanden dat er een samenwerking tussen bestuur en website bestond zijn alle mooie visioenen over evenementen, aanmeldingen via de website, betalingen via de website en een geautomatiseerde ledenadministratie één voor één gesneuveld. Het bestuur viel terug op klassieke methodieken die van jaren her dateren. Weg waren de visioenen over de aanwas van de nieuwe leden en verjonging van het ledenbestand. Op de zaak passen en niets veranderen was het nieuwe en enige adagium.
Natuurlijk, de eerste keren was het gebruik maken van geautomatiseerde aanmeldingen geen probleem. De lucht was nog een beetje zwanger. Maar hoe verder de tijd voortschreed hoe meer er op klassieke, verouderde methoden werd overgegaan.
Deze verandering van attitude zou de ideale voedingsbodem en voorspelbare basis worden voor de uiteindelijke beëindiging van de samenwerking tussen het bestuur en de website,
Het hoogopgelopen conflict met de penningmeester was niets meer of minder de hoogmis van de hiervoor geschetste ontwikkelingen. Voor het eerst werd de website helemaal uitgesloten bij de aankondiging van een evenement.
Het bestuur heeft deze apotheose niet kunnen of willen zien aankomen. De door mij sterk nagestreefde ontwikkelingen die moesten leiden naar nieuw aangeworven leden en geïnteresserden en een vereniging met een nieuw elan kon het bestuur niet volgen ofschoon ze dat in de zwangere luchten bij de eerste bestuursbijeenkomst wel voor ogen had.
Het mag daarom ook niet verbazen dat het bestuur de samenwerking met en omtrent de website verbroken heeft. Het bestuur had er geen enkele band meer mee. Alles waar de website voor stond en staat én de vernieuwende elementen daarin kwamen op afstand te staan van de gedachten die zich binnen het bestuur langzaam ontwikkelde, gedachten die tegengesteld waren met de gedachten die het bestuur eerder nog zo enthousiast koesterde.
Onze visies en drijfveren waren volledig uit elkaar gegroeid. Uiteindelijk is het bestuur overgegaan tot het volledig doodzwijgen van de website. Ik schreef daar al eerder over.
In die sfeer kan het dus niet verwonderlijk zijn dat het bestuur zijn afspraken omtrent de website ook gevoelsmatig niet meer na kon komen. Het bestuur was langzaam maar zeker in de sfeer van verouderde clubgewoontes terecht gekomen, bijna blind voor de eerder zo gewenste vernieuwingen.
Er is meer aan de hand dan de ontwikkelingen rond de functie van de website. Vrijwilligers, de door Tino samengestelde en geënthousiasmeerde leeuwen, werden na verloop van tijd gezien als uitvoerders en veel minder als de creative bedenkers en vernieuwende initiatoren zoals ze bedoeld waren. De vrije gedachte, het brainstorm achtige samenzijn van die vrijwilligers werd al in haar tweede bijeenkomst gesmoord door het zelfbenoemde voorzitterschap van één van de huidge bestuursleden op een moment dat de structuur van de leeuwen nog in opbouw was.
Wellicht geeft dat allemaal niets in de ogen van het bestuur maar zo kun je niet rekenen op een vereniging met leden en vrijwilligers die de tijdgeest volgen en daar naar willen handelen met een website die in het teken van diezelfde tijdgeest staat. Alles bij elkaar wordt zo het langzaam verdwijnen van de gemaakte afspraken omtrent de website wel verklaarbaar maar daarmee nog niet aanvaardbaar.
Ik meen hiermee onder andere duidelijk gemaakt te hebben waarom ik in het gesprek met Peter, naast zijn gedachten over de toekomst, beslist over het verleden wilde praten. Een wens die hij niet wilde honoreren en het bestuur dat, in haar recente bericht van 1 juni, nog niet wilde. Een beter bewijs voor het gebrek aan inzicht binnen het bestuur over het onstaan van het schisma tussen mijn visie over de toekomst van de vereniging en de website en de visie van het bestuur daarover is niet denkbaar.
Ik kan en wil dat het bestuur niet eens kwalijk nemen. Zij was simpelweg niet in staat om het veschil in visie te herkennen. Laat staan er iets mee te doen. Immers, ook in haar recente correspondentie ziet het bestuur alleen losse gebeurtenissen en mist de opbouw en de samenhang van die gebeurtenissen volledig.
De slotzin van het laatste bericht van het bestuur bewijst dat nog eens:
“Wij zouden graag van je vernemen welke onderwerpen uit het verleden jij wilt bespreken en wat jouw mening daarover is.”
Hieruit blijkt zonneklaar dat het bestuur iedere samenhang tussen die onderwerpen gemist heeft.
Ook de samenhang van de niet nagekomen afspraken en de invloed daarvan op het de strategie en het concept van de website heeft het bestuur kennelijk gemist. Voor de bestuursleden waren het losse onderwerpen.
Ik ontkom er niet aan om ook iets over de redactie vergadering te noemen.
In de eerste redactievergadering is middels notulen vastgelegd dat de redactie uit 3 personen bestaat. Kort daarop bleek het bestuur, ondanks toezending van die notulen, te weten dat de redactie uit slechts 2 personen bestond. Meerdere keren heb ik zonder resultaat aan moeten geven dat die bestuursinformatie niet klopte. Afspraken bleken zelfs na doorgave van die foutieve informatie vrijwel niet te handhaven.
In die eerste redactievergadering is ook vastgelegd dat informatie van leden waarvoor geen bewerking nodig is rechtstreeks aan mij toegezonden konden worden. Zo is dat ook gegaan.
Een keerpunt ontstond toen Tino Zundorff een stuk voor de website indiende. Dat gaf zijdens één van de redactieleden bezwaren. Na de bespreking hierover binnen de Leeuwen heb ik hierover contact gezocht met haar en afgesproken dat we de gemaakte afspraak niet zouden wijzigen. Daarmee werd de afspraak herbevestigd. Middels een toegevoegd agendapunt zijdens de echtgenoot van het betrokken redactielid kwam men op een bestuursvergadering opnieuw op de in de eerste redactievergadering gemaakte afspraak én de bevestiging daarvan na de bijeenkomst van de leeuwen terug, nu om daarover een bestuursbesluit te forceren. Opnieuw werd een staande afspraak geschonden, in dit geval zonder resultaat. Het agendapunt werd ingetrokken.
Er was klip en klaar afgesproken dat de voorwoorden van het bestuur direct aan mij gericht zouden worden. Dat was ook in lijn met het redactiebesluit dat teksten die geen bewerking behoeven die route zouden volgen. Op enig moment bleek het bestuur die afspraak zonder enig overleg te breken.
Zij zond het voorwoord naar een ander emailadres. De oorzaak was dat één van de huidige bestuursleden een (achteraf onjuist gebleken) bericht van een derde ter sprake gebracht heeft in het bestuur en het bestuur die onjuiste informatie een voldoende basis achte om de bestaande afspraaak zonder overleg en eenzijdig te breken.
Op de eerste vergadering van het bestuur is afgesproken dat alle informatie naar de leden via de website zou verlopen met uitzondering van de stukken voor de jaarvergadering. Zonder enig overleg heeft de penningmeester die afspraak gebroken door informatie over contributies zelfstandig te gaan verzenden. Daarvoor kan niet als verweer gelden dat ook geïnterreseerden die informatie zouden krijgen omdat die groep een andere nieuwsbrief krijgt.
Onderling is afgesproken dat alle uitnodigingen voor evenementen via de website en de nieuwsbrief zouden verlopen met een speciale pagina voor dat evenement. Zo is dat ook een aantal keren gegaan.De tekstsamenstellingen voor het evenement en het aanmeldformulier zouden door de redactie worden verzorgd. Los van de oorzaken en de discussie daarover is vast te stellen dat die afspraak gebroken is. Op enig moment stond het bestuur erop om de tekst voor de uitnodigingen zelf te schrijven. Dat is zonder overleg gebeurd en mij slechts meegedeeld, tegen de afspraak in.
Al vanaf het begin stond de ledenlijst op de website achter een wachtwoord. Immers, het is een prachtig instrument om het lezen van de website te stimuleren en de onderlinge samenhang van de leden te bevorderen. Op enig moment heeft het bestuur besloten om mij op te dragen die lijst van de website te verwijderen. Daarmee is deze afspraak zonder enig overleg geschonden. Dit is nog meer te betreuren omdat het bestuur alternatieven zoals beter wachtwoorden of een speciale inlog mogelijkheid niet met mij besproken heeft.
De voorzitter zou de voorwoorden schrijven voor de nieuwsbrief en bij zijn ontsteltenis zou de redactie dat verzorgen, in lijn met de voorwoorden van de nieuwsflits. Zonder overleg heeft het secretariaat het schrijven van die voorwoorden op zich genomen en daarmee was de toen geldende afspraak gebroken. Dit is belangrijk omdat de voorzitter bij het maken van zijn voorwoord overleg voerde en de secretaris niet.
Over commerciele bedrijven die iets op de website kwijt wilden is afgesproken dat dat slechts (beperkt) kan als het bedrijf via haar vertegenwoordiger of eigenaar lid van de vereniging is of tegen betaling. Voorbeelden van een bedrijfspagina heb ik getoond. Op enig moment werd mij verzocht om een promotie voor een restaurant te plaatsen zonder dat aan één van die twee voorwaarden voldaan was. Als reactie kreeg ik een bestuursbesluit waarin mij werd opgedragen die promotie tegen die afspraken in toch te plaatsen.
Voorafgaand aan de tweede vergadering heb ik een beleidsplan aan het secretariaat gezonden om te bespreken op die vergadering. Geen van de bestuurleden bleek over het stuk te beschikken. Afgesproken werd om het de volgende vergadering te bespreken. Dat is niet gebeurd en op mijn latere verzoeken is niet gereageerd.
Kort na het overlijden van een oud-lid en na ontvangst van een in memoriam van een ander lid kwam één van de huidige bestuurleden met het voorstel om aan dit lid geen in memoriam op de website te plaatsten. Dat betekende een rechtstreekse oproep om (oud) leden verschillend te behandelen. In mijn beleving als bestuurder kan het niet zo zijn dat leden verschillend behandeld worden. Dat was bovendien een schending van de afspraak dat we aan alle leden – waarvan de nabestaanden dat wensten – een in memoriam zouden plaatsen. In een bericht aan het bestuur heb ik om objectieve criteria gevraagd waaruit kon blijken welke leden wel en welke leden geen in memoriam konden krijgen. Dat bericht is onbeantwoord gebleven.
We spraken af dat het op de website alleen over verenigings zaken zou gaan. Een voorstel om ook nieuws op te nemen werd daarom afgewezen.
Daarnaast spraken af dat alle berichten de toets van wenselijkheid moesten kunnen doorstaan. (Zie boven). Toch zijn er tegen die afspraak in onderwerpen verschenen die niet strookten met de wetenschappelijke of maatschappelijke consensus.
Slechts onder druk heb ik, eveneens tegen die afspraak over het nieuws in, nieuws over corona op de site geplaatst. De inhoud zou mij aangeleverd worden door de initiatiefneemster. Toen die wel heel plotseling en zonder enige vorm van overleg afhaakte heb alles rondom corona samen met Yolande moeten doen.
Hier zij dus twee afspraken geschonden.
Op de eerste vergadering was vastgelegd dat alle bestuursleden de website via facebook e.d. zouden promoten. Dat is behalve een hele korte periode in het begin niet gebeurd. Op een vergadering heb ik het achterblijven van enige vorm van promotie aan de orde gesteld waarop de afspraak opnieuw werd gemaakt of bevestigd. Dat is ook in de notulen vastgelegd. Desondanks is er daarna is er geen enkele promotie zijdens het bestuur geweest.
Maanden later heb ik in een bericht aan het bestuur op dit verzaken gewezen. Daarop is geen antwoord van het bestuur gekomen. Er kwam slechts 1 antwoord van een bestuurslid met een particulier argument waarom het niet gebeurd was. Een verklaring of inhoudelijk argument is alle drie keer dat de promoie aan de orde kwam uitgebleven ondanks de gemaakte afspraken.
En het is zo simpel, meld even op de sociale media dat je naar een koffieochtend bent geweest of herplaats de link naar een nieuwflits. Besteed even aandacht aan een mooi dorp dat op de website staat.
Een kernonderdeel van de website met als doel om de onderlinge band tussen leden en geïnteresseerden te verstevigen was de rubriek “lopende zaken” op de website. Daartoe is een pagina gemaakt met verschillende logo´s voor de functies binnen de vereniging. Slechts een paar keer heeft een enkel bestuurslid daar iets voor geschreven en voor het overige is er niets mee gedaan terwijl het bestuur het belang er in eerste aanleg wel van inzag. We leven sinds de komst van het internet in een samenleving die openheid en informatie van groot belang vind. Zonder overleg maar gewoon door er niets meer aan te doen is “lopende zaken” doelloos geworden. Terwijl juist daar de mogelijkheid was om kleine maar voor leden belangrijke onderwerpen heel kort aan te stippen. Al was het maar de vermelding van nieuwe leden, kleine plannen, het aangeven van een korte on-line vergadering, een verjaardagswens, het versturen van een bloemstukje naar nabestaanden, het aangeven dat iemand van het bestuur een voorwoord geschreven heeft. Er kan een kort bericht op dat een bestuurslid bij een koffie ochtend was, meegelopen heeft met een wandelgroep of een ziek lid heeft opgebeld. “Lopende zaken” was de sterkste plek om leven in de club te tonen en te bevorderen. Het was een essentieel onderdeel van de strategie rond de website, het agora van de vereniging.
Ik merk hierbij op dat hoe minder het bestuur aan de website deed hoe meer ik moest doen. Het resultaat is dat 99% van de content op de website van mijn hand is. Dat heb ik gedaan om de website levend te houden met het doel de aandacht van geïntersseerden en leden te blijven trekken.
Ik kom nog terug op het doel en het concept van de website en de rol die een website tegenwoordig in een vereniging heeft.
Over stoppen van de samenwerking omtrent het verzenden van de nieuwsberichten is nooit overleg gevoerd. Het is de resultante van het breken van meerdere afspraken zijdens de penningmeester bij het tot stand komen van de uitnodiging voor de haringdag 2021. Dat gebeurde overigens pas nadat het bestuur eerst middels de voorzitter haar fiat had gegeven aan een automatische aanmeld- en betaalfunctie en de penningmeester alle relevante informatie voor de aanmelding bij een betaalprovider had verstrekt. Zie mijn bericht van 25 oktober 2021.
Ik neem aan dat het bestuur thans voor alle niet nagekomen afspraken wel een reden of uitvlucht heeft. Maar dat had zij dan voor het breken van die afspraken in onderling overleg aan mij moeten aangeven en niet nadat u dit bericht heeft gelezen
Tot zover mijn opmerkingen over afspraken.
Ik kom nog op een aantal andere zaken die in het bestuur aan de orde waren.
Het is mij al lang bekend en ik weet heel goed dat mijn hoge stem irritaties kan oproepen maar een bestuur dient te weten dat zoiets niet mag leiden tot persoonlijke aanvallen gevolgd door een grove belediging die pas na vier maanden werd ingetrokken en waarvoor een excuus werd aangeboden met de toevoeging dat het bestuur niet de bedoeling had om te kwetsen. Die toevoeging is onheus geworden omdat er vier maanden met verzoeken om de belediging in te trekken voor nodig waren om tot verontschuldigingen te komen. Als het zo loopt had het bestuur wel degelijk de bedoeling om te schoferen. Ik, en ik niet alleen, heb er nog steeds de grootste moeite mee dat het bestuur nota bene in haar notulen een actieve vrijwilliger, zoals ik mijzelf beschouw, zo grof durft te beledigen.
Ik ben op de hoogte gesteld van enige onvrede van een aantal vrijwilligers in het zuiden en heb dat bij een bestuursvergadering ook aangegeven zonder mijn bron te vermelden. Het bestuur weigerde om daarop in te gaan met als motivatie dat iedereen wel eens iets te klagen heeft. Ik had en heb grote moeite met die wijze van redeneren. Niet alleen op medemenselijk gronden maar ook vanwege het bestuurstechnische aspect dat problemen zo niet opgelost worden maar begraven. Je weet bovendien nooit wanneer het onderwerp nog eens op tafel komt, mogelijk in een veel hardere vorm. Dat kunnen brandjes worden die een bestuur niet meer kan blussen.
Tijdens de behandeling van het probleem dat het bestuur wilde gaan voorproeven of een beoogd restaurant geschikt was om een evenement te organiseren heb ik opgemerkt dat zoiets nu juist een rol is die aan de leeuwen was voorbedacht. Ik gaf daar ook bij aan dat je op die manier het enthousiastme van de leeuwen zou kunnen temperen. Mijn opmerkingen daarover zijn niet in de notulen opgenomen. Toen dat later met gewijzigde notulen wel opgenomen werd stond er de door mij niet uitrgesproken toevoeging bij “met andere woorden, het bestuur initieerd”. Daarmee werd mijn pleidooi voor de zelfstandige rol van de leeuwen volledig teniet gedaan. Het heeft me de grootste moeite gekost om die onjuiste toevoeging weer uit de notulen te krijgen.
Omdat er geruime tijd vanwege de pandemie niets georganiseerd kon worden voor de leden heb ik voorgesteld om de leden heel royaal te compenseren voor de wel ingenomen contributie gelden. Voor het idee van een compensatie was begrip binnen het bestuur maar zij verwerd tot een korting voor een automatische incaso in plaats van het door mij voorgestelde eenmalige beperkte evenement tegen een symbolisch bedrag. In plaats van een ledenbindende en sterk aansprekende compensatie werd een sigaar uit eigen doos aan de leden aangeboden. Nog veel later bleek dat de hele compensatie verdween en er een ander argument voor in de plaats gekomen is.
Bovenstaande voorbeelden schetsten opnieuw de sfeer waarbinnen het voor mij niet meer mogelijk was om tot een succesvolle samenwerking met het bestuur te komen. Niet omdat ik niet meer kon communiceren met het bestuur maar wel omdat zich lanzaam een evolutie voltrok naar een centralistisch geleide vereniging, een vorm die we juist niet wilden toen we elkaar op de eerste bestuurs vergadering spraken. Het bestuur ontwikkelde zich van een stimulerende en enthousiasmerende rol naar een alles bepalend factor en wilde zich met elk facet van de vereniging bemoeien en er controle over hebben. Daarbij nam het bestuur genoegen met resultaten die voortkwamen uit hun eigen gebrek aan kennis maar voor hen te belangrijk waren om uit handen te geven, vaak in combinatie met het naar voren schuiven van de eigen mening.
Eerder in dit bericht is aangegeven met welke regelmaat afspraken eenzijdig zijn geschonden.
Het apart verzenden van de bestuursberichten is uit zo´n schending voortgekomen. Welnu, het niet nakomen van afspraken zou op deze wijze leiden tot het veranderen van eerdere afspraken en dat mag niet het resultaat zijn van het niet nakomen van een afspraak. Immers, er is dan alsnog een andere afspraak geschonden.
Er is nog wel iets te schrijven over de website.
Sinds de komst van het internet is een website het middelpunt van een vereniging. Daarom is de opzet van de website die ik samen met Tino heb gemaakt een totaalconcept, het heeft een reden en een doel. De website is samen met een communicatie strategie de ziel van een verenging. Dat gaat over contact maken, communicatie, verbinden en het verspreiden van de gedachten en doelen die de vereniging heeft. Daarmee moet onder andere bereikt worden dat mensen bij de club willen gaan horen of willen blijven horen. Daar horen invitaties, verslagen, interne informatie en aansprekende verhalen bij. Het is een totaalconcept met onmisbare elementen in de wetenschap dat er eerder iets ontbreekt dan dat er iets teveel is.
Daar hoort een gezamelijke inspanning bij, van mij, van het bestuur en van elk lid dat zich erbij betrokken gaat voelen, een samenwerking die tot een verdere bloei van de vereniging leidt. De hele website en de communicatie strategie is om die doelstellingen en gedachten heen gebouwd. Daar kunnen geen stukjes of hele brokken uit verwijderd worden. Het is geen toevallige webpagina die voor de lol geschreven is. Elk element hoort daar blijvend in.
Dat heb ik het bestuur in vrijwel dezelfde woorden in de eerste bijeenkomst ook aangegeven en later duidelijk gemaakt aan de leden middels 2 A-4tjes op een leden bijeenkomst waarin zelfs de chatfunctie, die op de website staat, werd uitgelegd..
Als het bestuur het nut, het doel, de middelen en samenhang van de website binnen de vereniging thans niet meer inziet kunnen we beter stoppen met overleggen. Ik heb lang geprobeerd het samen met u uit te voeren maar dat is mislukt. Er zijn te veel afspraken omtrent de website niet nagekomen en essentiele functies zijn niet meer ingevuld. Uiteindelijk heeft u de samenwerking met de website zelfs opgezegd.
Het geeft niets als het bestuur het nut, doel, middelen en de samenhang van de website met de vereniging en de communicatie strategie niet meer inziet, niet meer nodig vindt of begrijpt.
Immers, de website kan ook op andere manieren verdienstelijk zijn voor de nederlandstaligen op Tenerife. Maar er is na 2 jaar soebatten wel een keuze nodig die het bestuur zelf moet maken. Indien het bestuur ervoor kiest dat de samenwerking met alle genoemde elementen van de webstrategie niet nodig of ongewenst is, is de enige logiche conclusie dat onze wegen blijvend gescheiden zijn.
Indien het bestuur besluit om opnieuw samen te werken, onder meer op basis van de eerder gemaakte afspraken maar zonder voorwaarden vooraf, kunnen we overleggen en bij succes daarvan kunt u natuurlijk op mijn steun en arbeid rekenen, precies zoals we dat op onze eerste vergadering gezamelijk besproken hebben met als doel om van de club een bloeiende vereniging te maken.
Tot slot wil ik het bestuur, en aan u als lezer en individueel persoon, aangeven dat alles wat ik bovenstaand beschrijf mij en Letta veel pijn gedaan heeft en dat ik het zonder de niet aflatende steun van een aantal medeleden en vrienden nooit volgehouden had. Het enthousiasme dat Letta had toen zij de nieuwjaarsbijeenkomst en het (afgezegde) paasontbijt organiseerde is helemaal verdwenen, en zeker niet alleen bij haar is het enthousiasme voor de vereniging verdwenen.
Het besef dat de prachtige vooruitzichten die aanvankelijk bestonden langzaam aan het verdwijnen waren is lastig te verteren en op enig moment dooft de vlam dan uit. Op dit moment brandt er een bijna onzichtbaar flakkerend vlammetje.
Met vriendelijke groet,
Frens